โรคตายพราย หรือโรคเหี่ยว หรือโรคปานามา caused by the fungus Fusarium oxysporum f.sp. cubense เป็นโรคพืชที่ร้ายแรงที่สุดโรคหนึ่งในกล้วย พบได้ทุกระยะการเจริญเติบโต ส่งผลเสียหายร้ายแรงต่อผลผลิต และอาจทำให้สูญเสียต้นกล้วยทั้งสวน
ลักษณะอาการของโรคตายพราย:
- ใบกล้วยด้านนอกหรือใบแก่จะเหี่ยวเหลือง
- ใบจะเหลืองจากขอบใบและลุกลามเข้ากลางใบ
- ก้านใบหักพับตรงรอยต่อกับลำต้นเทียม
- ใบจะทยอยหักพับตั้งแต่ใบที่อยู่รอบนอกเข้าสู่ใบด้านใน
- ระยะแรกใบยอดยังเขียวตั้งตรง จากนั้นเปลี่ยนเป็นสีเหลือง
- เมื่อตัดลำต้นเทียมตามขวางหรือตามยาว จะพบเนื้อเยื่อภายในลำต้นเทียมเน่าเป็นสีน้ำตาลตามทางยาวของลำต้นเทียม
- เนื้อเยื่อในเหง้าเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล
- ต้นกล้วยชะงักการเจริญเติบโตและตายในที่สุด
สาเหตุของโรคตายพราย:
- เกิดจากเชื้อรา Fusarium oxysporum f.sp. cubense เข้าทำลายราก
- เชื้อราจะเข้าสู่ท่อน้ำและท่ออาหารของต้นกล้วย
- ทำให้เกิดอุดตัน ส่งผลต่อการลำเลียงน้ำและอาหาร
- ต้นกล้วยจึงขาดน้ำ เหี่ยวเฉา และใบเปลี่ยนเป็นสีเหลือง
- เชื้อราสามารถอาศัยอยู่ในดินได้นานหลายปี
- โรคนี้สามารถระบาดไปทางดิน น้ำ และเครื่องมือการเกษตรที่ปนเปื้อน
วิธีการป้องกันโรคตายพราย:
- ปลูกกล้วยพันธุ์ต้านทานโรค
- หมุนเวียนการปลูก
- รักษาความสะอาดแปลงปลูก
- กำจัดวัชพืช
- ใส่ปุ๋ยอินทรีย์
- หลีกเลี่ยงการรดน้ำมากเกินไป
- ทำความสะอาดเครื่องมือการเกษตรหลังการใช้งาน
- เมื่อพบต้นกล้วยที่เป็นโรค ให้ขุดล้อมต้นและนำไปเผาทิ้ง
- ราดดินด้วยปูนขาว
